Bir Biadın Neferiyim Ben Şiiri - Zahmı Akıl

Tam tur seferiyiz sonsuzluğun;
Bir biadın neferiyim ben
Nihai bedeli de bu başıboşluğumun.

Evreni aza iken, azaya kahpeliğiyim insanlığın.
Sebebi sarhoşluğum;
Ebedi nahoş huyum.

Geceler avam, sabah faniyim
Geçmişim ala, geleceğim ağraz
Sancılar nizami, bilgiler yetmezdi.
Çekseydin beni yine iyi yere gitmezdim.

Gördüğü tüm günahı çekmiş içine şer nefesim
Ciğerlerin her biri isyanda
Cilayı midene yatıran refleksim
Dilime küfürle dolan bir baş dönmesiydin

Ah benim dünyayı yatırmış yatık, bozuk düzenim.
Sen düzelme, bütün orospular düzelir.
Ben düzerim evreni, evren susar bir süredir.
Ben aynıyım değişen sarhoşluğun bahanesidir.