Baktım dünya derin derin
İçim yandı,yüreğime su serpin
Kanadım kırıldı sanki görünce insanları
Üzülüyorum gören yok mu bir gören
Ölüyorum her gün birer birer
Soluyor yapraklarım
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
