Bir Başka Alem Şiiri - Kazım Çandır

Sen dünyada her zevki her nimeti tadarken
Bense ne dertler yiyor, ne dertler içiyorum.
Her darbede kolumu kanadımı budarken
Ben gözlerindeki sıratı geçiyorum.

Kimler yoktu ki, hüsn-i cemalinin peşinde
Kaç bî-çâre eridi o çatılmış kaşında
Sen yaptığından zevk alırken bu genç yaşında
Ben sevgi ekip yerine çile biçiyorum.

Yüzündeki ebemkuşağını seyrederdim
Hâlimi sorma nasıl renkten renge girerdim.
Altından geçerek Rabbimden seni dilerdim,
Elde kalan son malımı da saçıyorum.

Ne insanlar beni anlıyor, ne ben onları
Allah niçin yarattı Leyla ve Mecnunları?
Boşa yaptım gönül surlarına akınları
Yerde canlı kalamadım göğe kaçıyorum.

Sen ayrı bir âlemde, ben ayrı bir âlemde
Yaşıyoruz sen sarayda, ben kendi kalemde
Ne yapayım yazılmamışsın Levh u Kalem’de!
Yalnız kapımı dost Azrail’e açıyorum.

(15.12.1996 Isparta)