Bir bankta oturmuş yalnız ve sensiz geçen şu kısacık zamanda kelimeler kifayetsiz kalıyor. Askımın hasretiyle yanan kalbim bir volkan gibi patlamaya hazır bir bomba gibi duygularım dışarı vurdu o gece Benim hayatımda keşke senin doğduğun tarihte doğduğun anda doğduğun yerde olmazsını ne kadar arzu ettiğimi bir ben birde kocaman Marmara bilir.sensizlik sadece acı senle olmakta acı olsa da o kadarda mutlu ediyor beni seni gönül bahçemin kraliçesi seçtim kalbim senin her şeyiminsin benim...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta