Bir Baharın Gelişi Uğradığı Kıyılardan B ...

yüzeye çıktığım yerde;
ne kürek, ne pusula;
yalnızca diplerin çağrısı kulaçlarımda.
ben de derin bir belaya bulaşır gibi
uzandım boylu boyunca,
bir dalganın delişmen doruğuna.
kül
belki de bu denli soğuk giyinmemiştir
zamanın urbasını.
ve çöl
bu denli kolay dağılıp dökülmemiştir
çağın kucağına.
işte, öylece durdum
bir mayısın ucunda.
durdum ve dokundum.
dokunduğum:
ıssızlığın kucak dolusu saçlarıydı.
bir çocuğun pamucak avuçlarında
mahsus soğutulmuştu.
ne kök uzatabilirdi artık
ne dal, ne çiçek.
görüp göreceği;
ağular içinde bir düş,
umarsız gerçek.
yekindim:
ağırca bir çapanın
buzdağı otelinde konaklamasıydı ayaklarım.

yüzeye çıktığım yer;
bir mayısın ucuydu.
gökyüzü hiç olmadığı kadar delişmen
dağ ardı hiç bilmediği denli sevişmendi.

doğruldum.
doğrulmam:
bir devin bir yolu tutması gibi
bütün cephelerden hücuma kalkmaktı.

doğruldum,
ve yokladım kendimi:
ne dizlerim yerindeydi
ne bacaklarım.
ne okum
ne kalkanım
ne baltam.
dilim
ellerim
parmaklarım bile kağıttan.

güneş geldi Kıran Dağ'*a dayandı
oturdum olduğum yere:
ey şair!
her mayısın eti yenmez anladın işte.
iyisi mi sen topla gemlerini içinden
sar kırıklarını
ekle parçalarını dizginlerinin
ekle gerçek niyetine.
baharlar içinde bir bahar değil midir beklenen?
arılar içinde bir arı
çiçekler içinde bir çiçek
güneşler içinde bir güneş değil midir?
dervişin azığı sabır,
ve beklemek.
dik baharlarını içine
sula çocuk gülüşleriyle.
nas'olsa insana değecektir menzil
nas'olsa çakıl taşlarından ayaklarıyla dolaşır tarih
mutlak uğrayacaktır Urla kıyılarına.

ey şair!
süsle kıyılarını gülüşlerinle
ve açık tut her baharın gelişine!

Ali Tekmil / 01.05.2003 - Urla

* Kıran Dağı: Urla yakınlarında bir tepe.