Bir Bahar Akşamı Gelsen

Bir bahar akşamı çat kapı gelsen mesela
Kokunu getirsen ötelerden
Ve ellerini uzatsan yaralarıma.
Sonra hiçbir şey olmamış gibi,
Sanki hiç canımız yanmamış gibi,
Sanki sen benden hiç gitmemişsin gibi,
Sanki sen hep benimmişsin gibi,
Tutsam o güzel ellerini…
Sonra da gözlerine baksam
Ve ayağa kalksam.
Yeniden başlasa bizim için yaşam.
Tutuşsak seninle bir dansa,
Gözlerimiz bir ulak gibi haber salsa.
Aşkın tebliğ gitse en kuytu köşelerimize.
Destanlar yazılsa,
Ölüm döşeğinden hayata dönen sevgimize.

Bir bahar akşamı gelsen mesela.
Unutulanları hatırlatsan bana.
Koysan sevdaları kalbimin en derinine.
Yeminler etsen “Bir daha gitmeyeceğine”.
Sarılsan bana, tıpkı benim sana sarıldığım gibi.
Desen: “Bu kez ben diyorum, bırakma beni.”
Donup kalsam şaşkınlıktan,
Yıllar sonra ilk defa ağlayabilsem mesela,
Nasıl, hayır diyebilirdim ki ben sana…

Bir bahar akşamı gelsen,
Saksılardaki çiçekler yeşerse.
Çiçekler kokunla büyülense.
Bir çay ikram etsem sana.
Tekrardan hayran kalsam o güzel saçlarına.
Sussan ve ben sadece susuşunu dinlesem.
Nefes alıp verişinde kaybolsam,
Mahcubiyetinde erisem.
Sonra gözlerimle sana yılları anlatsam,
Neler yaptım, nasıldı sensizken yaşam…
Bir saniyede anlatabilsem içimi sana,
Tekrar tekrar yenik düşsem sana hayranlığıma.
Sonra kalkıp çayını tazelesem.
Ve yanımdan hiç gitmeyeceğini bilsem.

Bir bahar akşamı gelsen mesela,
İnan hiç gerek yok bir şeyler anlatmaya.
Bir bahar akşamı gelsen
Ve yalnızca sussan.
Kalbimde tekrardan hayat bulsan.
Susmanı bile özlediğimi fark etsem.
Seni eskisi gibi, senden çok sevsem.
Hiç konuşmasak geçmişi,
Hiç sormasam neden diye,
Olduğu gibi affedebilsem seni.
İki kadeh ve birkaç mum ışığı…
Gelsen, bir bahar akşamı…

Gelsen ve ruhum diz çökse karşında.
Yeminler etsek bir daha ayrılmamaya.
Bir bahar akşamı gelsen,
Bahardan daha fazla neşe getirsen.
Bir bahar akşamı,
Akşamlarımı gündüze çevirsen.
Şaşırıp kalsam seni görünce.
Böyle bir şaşkınlık olmasın ömrümce.
Her şeyin zirvesi ol bende,
Aşkın, acının, şaşkınlığın zirvesi.
Al kırgınlıklarımı, kalmasın hiç izi.
Millete haberler salınsın,
Duysunlar bizi birlikte.
Denilsin:
“Büyük aşkmış, barışmışlar yine.”

Bir bahar akşamı gelsen,
Baksan, bıraktığın gibi miyim,
Bana bakınca hala aynı mı gördüklerin,
Hala ruhuna dokunuyor mu bakışlarım,
Değişmiş miyim, gösteriyor mu yaşım.
Üzgünüm desen, pişmanım desen.
Bana bakıp gözlerimde kendini görebilsen.
İnan gerek yok kimsenin bilmesine,
Gelsen ve geldiğini bir tek ben bilsem
Seni yaşananlar hiç olmamış gibi sevsem.
Diline düşmesek hiç kimsenin
Ve kulak asmasak insanlara.
Sadece senin istediğin olsa.
Sır olsak birbirimize,
Bir bahar akşamı gelsen yüreğime.

Bir bahar akşamı gelsen,
Görsen ahvalimi
Her an gelecekmişsin gibi
Seni beklediğimi.
Yağmurlarda bekledim,
Ne de olsa her yağmur tanesini bir melek getirirdi.
Belki bir yağmur tanesinde denk gelirdik yine.
Bu kez aynı hataları yapmazdık,
Kenetlenirdik birbirimize.
Baharda bekledim,
Bir kez daha Hızır ve İlyas birbirine kavuştu.
Herkes kavuştu da,
Bir tek senin bana gelesin yoktu.
Buldu beni akrep ve yelkovan adlı en acı oklar.
Geçen her vakit saplandı yüreğime “yine yoklar”
Günler, aylar, yıllar geçerken acım yerinde saydı.
Hala aklımda,
Biterken son sözün neydi,
Ne giymiştin, hangi aydı…

Bir bahar akşamı gelsen
Ve sonra da istersen defalarca terk etsen.
Sonrasında kaçsan benden yine,
Ben yine anlam arasam gidişine.
Gözyaşları döksem
Ve gönlünü almak için çabalasam.
Yine virane olsa bana yaşam.
Gelsen ve bitti desen,
O sesini tekrar duysam ve dinlesem.
Vursan kalbime, kanatsan yaralarımı.
Nefesim kesilse gördükçe kanımı.
Bir bahar akşamı gelsen mesela,
Hançer dayasan boğazıma.
Dayadığın hançerini öpsem, sevsem.
Keşke bir bahar akşamı gelsen.

Nisan / 2015

Muhammet Bora Candan
Kayıt Tarihi : 25.9.2025 13:44:00