Bir Ay Batımının Lehçesinde

Bir zamanlar sırrına erdiğim aynalar
Şimdilerde kendi yansısına esir
Bakıyorum da hayli kalabalık cümleler
Dört yanım kitap bu aralar şiir nesir
Geçmediğim köprülerde bilet kesilir adıma
Hayat dedim bu yüzden akvaryumdaki kadına
Rüyalarımı yemledi bir cemre zehir mi zehir
Yakıyor düştüğü yeri sağnak sağnak
Bu bir gece uçuşu belki belki de ağlamak

O şirin gamzenin içine girebilmek
O tılsımlı dehlizlerde kaybolmak
Korkunç güzeldi
Konu olmak çay ocaklarındaki sohbetlere
Sözü güzel olana ulamak boylu boyunca
Dünyanın devri dönedursun çarkı kırınca
Akşam dediğin evrilirdi güne eşli bir oyuna
Hülyalanırdı belki renklerin kamaşığı
Çekilmezdi perdesi efkarın göğsümün alışığı
Bulurdu vakti gelince bir hecenin yanına kıvrılıp
Uyuyan kavlimin inadına tutturduğu denizi

Bir zamanlar sabahına eşlik ettiğim şehirler
Şimdilerde sevmiyor pek yabancıları
Ey yeryüzü insan düşüne sapladığın
İntihar kokan gülüşleriyle o masum acıları
Şirazesi kaymış yaban avcıları gibi
Vurmadan ölmeyeceğim çiçeğinden
Ve saklayacağım kusura bakmazsan eğer
Bir şiirin son cümlesine yerimi

Bir ay batımının lehçesinde bulmuşlar bendenizi