Piyanonun romantizmi;
Bekleyişler her dem ömrümün gözdesiydi. Yıkıla yıkıla; yanayana bekledim umudu, sıcaklığı, dostları, huzuru, yakınlığı....şimdi yıllar sonra aynı müzik, aynı ritimle seni bekliyorum.sesini yudumlayacağım geceleri bekliyorum, soluğun olup içinde olacağım günleri, yıldızın olacağım karanlık rüyalarını, sevdanı bekliyorum, mavi sevdanı....
Unutma, sensizlik bile senin değil bu evrende. Acılarını göğsüme bastırır çıkarım yollara seninle, sensizliğimle...
Aşk böyle yaşanır, yürek paramparça kırmızılığına bulanır; sen varolan bütün değer yargılarından uzak, yerlerde yuvarlanırsın....aşkından değil kendinden utanarak gözyaşlarını avuç avuç saklarsın....ağır ağır başın dik yıkılırsın...gün gelir canından sıkılır ömrüne bıçaklar saplarsın. Aşkın gücü burdadır. Yaşam ‘o’ olur; o gider, can biter.
‘O’ sensin sen olmalısın. Özünü özüme yaslamalısın. İliklerime akmalı denizim olmalısın. Zaman doluyor, hayat kısa, yürekler acılara dolanıyor, çabuk olmalısın.
Bekliyorum, yazgım yine unutulmaya ayarlıysa da direncimle, sezgimle, sessizliğimle bekliyorum; bana ve dünyama geleceğin zamanı, mavi sevdanı, yangını bekliyorum. Gelmelisin, beni sevgilemelisin; gökyüzümde gözlerini gördüğümde anlarım ki gelmişsin....ah seni ne çok sevmişim...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta