Gözleri kaderin karşısında içine çekilmiş,
bir okyanus çukurunda ışığı görmez olmuştu.
Derken genç kirpikleri gönlünü bir narayla
göğe muştuladı.
Şehir ona dardı,beton siyah peçeli,hançerli kadın..
Sahi neydi o? belki bir dut ağacı
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta