örtünüp yalnızlığımı
solgun bir akşam
gönlünün en kuytu yerinden
çıkıyorsun geceye
maziyi sebil ediyorsun geceye
sayfa aralarında
kurumuş bir karanfil buluyorsun
kirpiğin değiyor yalnızlığına
delip gidiyorsun
zamanın ve aşkın
yitik görüntüleriyle dalgın
Kayıt Tarihi : 2.8.2002 00:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!