Şimdi dokunursam mutluluğun rengine
Bir adam ve kadın çıkar tansıktan
Ellerinde dünya bir suyun kıyısında
Dokusu bozulmuş kentlerin
Arka bahçesinde yolunmuş güller
Çiğ çaylar akardı içmelere
Yüreğin kaynayan kanı demlikte
Ne kadar azaldı tende iki gövde
Yarası dağlandıkça aşkın
Uzaklaşıyordu kösnül yalnızlık
Hüznünü severek taşıyan adama 
koştu kadın
Kar sularında
                    dağlarda
                                 kaldı yürek izleri 
Dokundukça birbirine adamla kadın
Suyun görünmez ikliminde 
Yaşamın rengi  kaldı
Suyun dokusu yaranın kabuğunda
                                                          
                                                          MUNZURAY 
Aygül Kılıç Yıldız
Kayıt Tarihi : 3.5.2020 12:30:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!