Gecenin sessiz bir yolcusu 
Marmara da batmış bir gemi
Bakışları yorgundu saçı sakalı kavgalı
Ağzı yılların unutulmuş
Paslı gün görmemiş küfürleriyle dolu 
Yüreği sıkkın kendi kendine konuşuyor
Yıldızlar kaç venüs yangında 
Bir adam
Gece sessiz seninle yürüyor..
Sen orada bensiz ben burada sensiz
Yaşanacakları yaşamadan yaşıyoruz
En güzelinden ölümler kadar sessiz
Hala bakarım batık bir geminin
Küf tutan hüzün dalgalarından
Neler esecek gelecek diye gözlerim
Kıyıya varan dalgalar 
Bu sevda düşlemesinde..
Başı boş zamanlar 
Seni arar dingin anlar 
Hep maviler uçuşur
Her şey karmakarışık 
Ben bu sıralar bir daha karışık.
Bir Adam
Dağların doruklarında
'Kahve karasında 'yitiklerde vurulduğunda 
Diriliverdi mavinin sonsuzluğunda..
Bir adam 
Senli sensizliklerde akar geçer
Bu yoksun vurgunlar, o tutku o özlem 
Hep içte fırtına, vururda ha vurur
Yaşanmışlıklardan öte yaşanmamışlıklarla..
Seviyorum seni 
Sevmekse sevmek işte, benden öte benden çok..! 
Vedat.K 13.08.2003 (2000 lere düşen iz düşümü zamansız mekansız hoyrat duygu kaçaklarından.)
Vedat KoparanKayıt Tarihi : 21.8.2003 22:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!