Bir adam gördüm, gözleri yaşlı.
Yüzü bumburuşuk, asık suratlı.
Acıyıp sordum: 'Neden böylesin? '
(Yok bir şeyim ben, iyiyim) dedi.
Ama besbelli, onun bir derdi vardı.
Susup bekledim; sonra da o konuştu:
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta