Mesken olurken sevgililere ağaçların gölgesi
Bir adam var
Yalnız gölgesiyle dost
Yanarken ağaçların gölgeleri aşkın romantizminden
Onun yüreği yanar yalnızlığından
Önce derin bir iç çeker,
Sonra hızlı hızlı atar adımlarını
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta