Bir Adam Şiiri - Emel Yetenek

Bir adam çıktı karşıma,
dağların, toprakların, demirin tozundan,
ateşin kokularından, yörüklerin diyarından,
ıssız dağbaşlarından ve
yalan kırıntılarının karmaşalı dünyasından...

Bir adam çıktı karşıma,
kır çiçeklerinden derlenmiş duygular taşıyor.
Sözlerinin gizemiyle hayalleriyle avutan,
Hastahane odamın tuzlu, ekşi, ilaç kokusunu
güllerden, karanfillerden, çiçek bahçesine dönüştüren.
Ölümün kıyısından, kaçmaya çalışırken ben,
doktorlarım söyledi,
adını sayıklamışım, narkozdan çıkarken...

Bir adam çıktı karşıma
Yatağımda, acı içinde kıvranırken,
Ateşler içinde her gözümü açışımda
yüzünde derin acıyı, bakışlarında sevdayı gördüm...

Bir adam çıktı karşıma,
dev güreği ile hayatımın,
artık vazgeçilmezi.
Sevildiğimi, ve anladım 'sevdiğimi'
gördüm beyaz atlı prensimi
işte bu,
işte bu benim erkeğim.
Üzülme sen artık.
Kalkıp geleceğim hasta yatağımdan,
avuçlarına vereceğim ellerimi,
yağmurlar altında yürüyeceğiz,
rüzgarla dağılmış ıslak saçlarla.
Umutların yeşerdiği sokağımızda
saklayacağız göz yaşlarımızı.....