Ancak mert olanlar sözünün eridir
İnleyip sızlayıp ahu zar etme
Kıymet bilmeyen kişiye gitme
İşi gücü fesat palavra fitne
İçerimi yakar yârin yokluğu
Bir bilsen nasıl ona hasretim
Vuslatı beklerim; görsün sevdiğim
Arayı arayı ömrüm bitse de
Ciğerime ateş düşmüş yanarım
Günler aya dündü seneler geçti
Yüreğime ateş düştü düşeli
Saymayı unuttum kaç mevsim geçti
Araya ayrılık düştü düşeli
Arı ağlar petek ağlar bal ağlar
Dostun özü sözü bozuksa eğer
Sakın hilebaza vermeyin değer
Gönlü de dil gibi bozuksa eğer
Kim ki aşka düşer, döner bülbüle
Sadık dost bağında buldular beni
Hasret çeken bilir, yanarım güle
Aşkın ateşine sardılar beni
Her ne zaman konsa çiçeğe arı
Ayrılık bu cana yetti
Gör ki felek neler etti
Bu hasretlik böyle bitti
Yürek kül oldu kül oldu
Var içinde viraneyim
Gecemi ısıtan güneş gibiydin
Arayıp bulmayan gözler perişan
Yar sen gidişinle boynumu eğdin
Yokluğun da yanan közler perişan
Senin için çalar söyler ağlarım
Azıcık arazlı bizim del Osman
Aklı yok fikri yok deli misali
Sokak magandası bizim del Osman
Elinde tespihi geri kafalı
Bahar gelip gül açanda
Dağlara sümbül saçanda
Yarim de benden kaçanda
Soldum yavaşça yavaşça
Rüzgar yine tersten esti
Tutun beni ben bugün bende değilim
Dokunmayın bana bağrım haraba
Yandı yürek ceylan gözlü araba
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!