Bin pişman ettiler Şiiri - Cevdet Altay

Kalbim paramparça sürgünler yedim
İnsanları insan gördüğüm için
Birazcık tebessüm edeyim dedim
Bin pişman ettiler güldüğüm için

Birileri beni horlayıp durdu
Her gelen başımda zırlayıp durdu
Sabır tahammülü zorlayıp durdu
Kendime bir düzen kurduğum için

Kimsenin yerinde gözüm olmadı
İleri geriye sözüm olmadı
İnsanca yaşamak çözüm olmadı
Suçum insanları sevdiğim için

Gıybeti kendime haram saymışım
Kem söz edenlerden uzak durmuşum
İhanetler görüp darbe yemişim
Sizde uzak durun dediğim için

Kendi öz yaramı elimle deştim
Bu yalan dünyanın haline şaştım
Biliyorum ben çok haddimi aştım
Herkesi özümden bildiğim için

Kibirden nefretten uzak duralım
Her insanı bizden üstün görelim
Gönüller yapalım hatır soralım
Haddimi aşmışım sorduğum için

İşleri güçleri beni yerdiler
Sorgusuz sualsiz hüküm verdiler
Yaramaz adamın biri dediler
Bir güzele gönül verdiğim için

Altayım misafir geldik dünyaya
Kimi atlı gider kimide yaya
Sayılı günlerdir gitmesin zaya
Sevmezler konuya girdiğim için
Cevdet ALTAY………..16.04.2014