Sarmıştı milletimizi gözyaşı, kaygı, dert
Kâbus yılıydı o sene, bin dokuz yüz on dört
Elimizden çıkmak üzereydi bu güzel yurt
Kâbus yılıydı o sene, bin dokuz yüz on dört
Akıyordu Çanakkale ye doymayan yamyam
Sönerken ocaklar yavrum ben nasıl uyuyam
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta