Çocuklarımız, yemeklerini seçerken ben utandım.
Pazar artıkları ile geçinenler varmış, bilseniz ne çok!
Yangınları sönsün diye, gözyaşlarımı tutmadım.
Yoksullar için, ne çok ağladım, bir bilseniz ne çok!
İnsanlar ölürken, niçin eğleniyorlardı anlamadım,
Fikrini silah gibi kullananlar vardı, bilseniz ne çok!
yalnızlık
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
Devamını Oku
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta