Ne zaman canım sıkılsa, aklıma geliyorsun
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
Devamını Oku
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
Kimsin, nerden geldin bilirim ben, aynı bulgurdu benimde kırık tahtadan soframda katığım, suya karışmış un ile yapılan çorba idi kışın soğuğunda ilacım... yırtıktı ayakkabım hep, parmaklarımı içine çekerek yürürdüm çıkmasınlar dışarıya diye, eskimiş çoraplardı ısıtsın diye giydiğim altı tül şeklinde... tanıyorum ben seni, sen komşumuz değildin ama.. yüreğini bilirim, benim kadar kırılgan kalmış bakışların, hüzün doludur şimdi senin satırların... çamurdan yapılan oyuncakların, ipten kırbacın varmıştır benim gibi... benim oyuncaklarımdı çelik çomak, hiç bebeğim olmadı nazlı kızlar gibi... sokaktaki erkek çocuklarla gezdim tozdum serseri bir ruhum oradan hatıradır bana... ben seni tanıyorum... sen o içimdeki yaramaz çocuğun arkadaşı değilmisin... sen çocukluğun hatıra defterindeki satırlar değil misin...
Yüreğine sağlık...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta