Bilmesinler Şiiri - Ahmet İshak İnal

Dokunma yarama, dursun içinde,
Alev alev yansın sessiz biçimde,
Sakla gözlerinden, dökme hiçbir şekilde
Yanıp da sönsün, bilmesinler.

Geceye sır verdim, yıldıza sustum,
Rüzgara emanet, içime kustum,
Adını kalbime gizlice bastım,
Kalbimi dağlasın, bilmesinler.

Bir ömrü harcadım tek bir bakışa,
Bir selam umarım yorgun başıma
Gözyaşım düşmeden bak bu sayfaya
İçimde ağlasın, bilmesinler.

İçimde sır gibi büyürken İnal,
Ne bir dost bildi, ne gördü vefal
Yaralı bir gönül, sessiz bir masal,
Yansın da köz olsun, bilmesinler