Kararıyor gün alacakaranlığa koşarken, zamansız çalınan bir şarkı kulağıma rüzgar gibi çarpıyor.
Özlemini yedi kat yapıp bastırıyorum göğsüme,
Yırtılıyor içime koşan mesafelerin.
Dağlamak lazım diyorum, uçuşlarda martılar egzersizler yaparken.
Acısını çöplüklerde bağıran kanatsız insanların sesinde sustum.
Ne ben bir adım atabildim ne sen bir adım, özlemler içinde ırmaklara binip gidiyoruz.
Uykusuz gözlerimi bağışladım yolunda, yokuş yukarı çıkarken sırtımda senli, benli hatta bizli hislerle.
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta