Kararıyor gün alacakaranlığa koşarken, zamansız çalınan bir şarkı kulağıma rüzgar gibi çarpıyor.
Özlemini yedi kat yapıp bastırıyorum göğsüme,
Yırtılıyor içime koşan mesafelerin.
Dağlamak lazım diyorum, uçuşlarda martılar egzersizler yaparken.
Acısını çöplüklerde bağıran kanatsız insanların sesinde sustum.
Ne ben bir adım atabildim ne sen bir adım, özlemler içinde ırmaklara binip gidiyoruz.
Uykusuz gözlerimi bağışladım yolunda, yokuş yukarı çıkarken sırtımda senli, benli hatta bizli hislerle.
Sen Deniz Feneri
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Devamını Oku
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta