Bilmelisin Şiiri - Abdullah Doğann

Bilmelisin
Bu ayrılık büktü belimi.
Şimdi ağlatıyor her şiir,
Her türkü beni.

Usul usul giriyor dertler penceremden,
Bazen soğuk bir rüzgar,
Bazen damla damla yağmur gibi
Akıyor hasret pınarıma...

Bu ayrılık dayanılmaz bilmelisin
Sabahlara dek ağlıyorum / Yalnız ve içli.
Gözyaşlarım sevgi ırmağı dökülür,

Bilmelisin...
Bir umut bekliyorum gelecekten
Bazen el açan bir dilenci,
Bazen muhtaç bir çocuk...

Bilmelisin
Seninle anlıyorum yaşamın,
Ve yaşamanın değerini,
Seninle ölmekteydi bahçemdeki kuşlar
Seninle gelmekteydi alacalı kelebekler...

Ve kınalı Hazaller,
Ve Seninle Açılıyordu
Leylaklar, Nergis, Sosiler
Dört mevsim çiçekleri biliyor musun?

Belki de dönmeyecek,
Bana hep uzak olacaksın
Ama ne olur son bir defa
Gel tut şu ellerimden..

Hiç olmazsa bir dost,
Hiç olmazsa bir arkadaş gibi...