Geçip gidiyorum, bilmediğim sokaklardan.
Topraktan gelen bir koku yakıyor nefsimi.
Sokakta duruyor biri, bir gölge, bir de insan.
Yürekteki kırgınlıklar boğazlıyor bizi.
Belki bir ayrılık, belki de bir ölüm boğuyor.
Bu sokakta yürümek ne zormuş, bilemedim.
Bizi artık dünyadan ruhlarımız kovuyor.
Kaderin peşinde koşmak yormuş, bilemedim.
İsacan Yelken
Kayıt Tarihi : 1.3.2025 00:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!