Bilmece Şiiri - İbrahim Uludağ

O nedir ki başta dört ayaklıdır
Sonra iki sonra üç olur gider
O nedir ki önce yapan haklıdır
Sonra yaptığında suç olur gider

O nedir ki Hut'un Sevr'in üstüne
Yüklenmiş bakıyor dönüyor güne
Bu böyle sürüyor daim her sene
Asırdan asıra göç olur gider

O nedir ki insan için bir melal
Değildir kul isen bu sana helal
Bir anda silinir kalbinden hilal
Bağrında barınan haç olur gider

O nedir ki yarar toprağı taşı
Çıkarır dünyaya oradan başı
Büyür güzelleşir yettikçe yaşı
Kimi ekşi tatlı ac'olur gider

O nedir ki suyun özünde o var
Onunla yaşanır, ateşler yanar
Muhtaçtır âlemde ona canlılar
Olmasa ölür de hiç olur gider