İsterdim ki ciğerlerimizin şafaklarına temas edeyim
İsterdim ki yalnızlıklarımıza zulmedeyim.
Bir türlü doldurulamayan
Yerlerine hiçbir şey koyamadığımız kabukların
Sessiz mucizesi
....
Elleri alnında ,gözleri kan çanağı olmuş saklanıyor
Başın eğik, biliyorum adam ! konuşmuyorsun
Ama biliyorum ; bıçaklanmış ,saçları kırılmış
O kadınadır ağlaman.
Dirilmeni istemem ,bilirim çünkü
Çünkü bilirim , adamlar ağlar..
Dünyanın gizli gözyaşlarıdır bir adam.
Dünya boğuluyor ,boğuluyor ve düğümleniyor
Kadınlar ölüyor ,adamlar ağlıyor.
Kadın cesetleri yıkanıyor, temiz oluyor
Sessiz adamların yalnızlıkla kan ter olmuş
Her gece en diplerinde bastırdıklari o rüyadan uyanışı.
O kadını biliyorum ben.
Adam, izin ver
Ben isterdim ki iyileştireyim
Isterdim ki
Ciğerlerinin şafaklarına temas edeyim .
Melike Cakmak
Kayıt Tarihi : 18.1.2021 18:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!