Biliyorum Şiiri - Yasemin Ayhan

Gittiğin yerde bir gün rastlarsan ona,
İyi de...
Dağılmadı, kendini bırakmadı,
Hayata küsmedi de.
Hissizliği yüzünden okunmasın diye;
Manasız gülüşler atmıyor kimseye de.
İşinde çok ilerledi,
Hamurdan güzel eserler yapıyor de.
Arada bir ağladığını hissediyor
Bir parça hüzünleniyor,
Ama hemen geçiyor de.
Geleceğe dair çok umutlu.
Hatta; sokak çocuğu,
Sokak hayvanı diye bir tabir kalmadı de.
Dünyanın düzeni değişti,
Herkesin mutlu ailesi var,
Sevgi, dünyayı iyileştirdi de.
Mutlu insanların yüzünü görünce;
Başını öne eğmiyor,
O da tebessüm ediyor de.
Umut dolu şiirler yazıyor ve hepsi de okunuyor de.
Eve kapanmıyor,
Sağlığı için her gün deniz kenarında yürüyüş yapıyor de.
Aynaya bakınca yüzünü üzgün görmüyor,
Her geçen gün daha iyi hissediyor de.
Zaman ilacından aksatmadan içiyor,
Gecelerini gündüzlere katmıyor de.
Erken uyuyor, erkenden uyanıyor de.
Çok arkadaşı var,
Hiç yalnız kalmıyor,
Güven duygusunu yitirmedi de.
Kahve içerken gözlerin aklına geliyor,
Birazcık hüzünleniyor ama
O hüznü bile seviyor de.
Aşka olan inancını kaybetmedi,
Senden sonra kimseyi sevemedi ama,
Seni hep içinde yaşatıyor de.
Sana kin beslemiyor,
Her geldiğinde,
Dualarla uğurluyor seni aklından de.
Ama işte...
Gel gör ki;
Hiç sormayacak biliyorum.
Biliyorum...

Yasemin Ayhan