Toprağı tırnaklarcasına,
Gün ışığının rahmine düşen Dicle’nin
Büyüsünde kabardı Fırat…
Azgın sularının sesinde sağırlaştı,
Mezopotamya’nın sözde,
Ayrılık türkülerine…
Biliyordu Dicle,
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta