Bilirim Şiiri - Gülden Işık

Bilirim,
Her bedende birikir yorgunluk
Omuzlar çöker,
Ağırlaşır başlar.
Belki de hiç saymadın kaç baharın geçti,
Kaç kışa direnip,
Kaç yaza yetiştiğini.
​Kimi zaman bir çocuk neşesiyle uçtuğun,
Kimi zaman bir bilge sözüyle durulduğun.
Zaman, alıp götürdükleriyle değil,
Yüreğinde bıraktığı izlerle akıp gider.
​Hatıralar,
Bir film şeridi gibi dönerken,
Bir anne şefkati,
Bir baba sesi gelir usuna...
O ses ki,
Bazen bir liman,
Bazen bir fırtınadır.
İnsan, gölgesiz kalınca anlar
O fırtınanın dinmeyeceğini.