bilip, bilmeden
Yetmiyor, hiçte bitmiyor
Bu yürek almıyor, dayanmıyor
Sığdırsam sığmaz, taşar
Göze iner gözden yaş olup akar
Diyeceğim akmıyor, donmuş
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Uzun ve sağlıklı bir ömür dilerim, güzel şiirlerde tekrar buluşma ümidi ile.
yıllar hızla gidiyor bilip bilmeden dünün çocuğu iken bugünün dedesiyiz değirmen misali tebrikler dost
Her yaraya er veya geç, az veya çok çare var da, yürek yarasına yarayı açandan başka çare yok. Gelse, dinecek bütün sızlar. Ya gelemezse... Gelse bu şiirler böyle hüzünlü mü yazılırdı?. Yürek mi delerdi?...
Hüzün dolu dizeler. En iyisi silmeli takvimlerden şu temmuz ayını desem, bilirim o da çare değildir bu derin sızıya. Kutlarım Üzeyir bey... Nicelerine. Esenlikle dost...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta