Bir dağın zirvesinden gökyüzüne bakarken; küçüldükçe küçülür, karıştıkça karışırsın mana iklimlerinde... Ve seyre dalarsın ayaklarının altından akıp giden yaşamları, düşündükçe düşünürsün içten içe; ne kadar küçüktü hayatları ve ne kadar basitti anlamları. Sonra hissedersin esen rüzgarı teninin derinliklerine, anlam buldukça karışır, karıştıkça anlam bulursun bir Araf hikayede. Yeryüzünde, gökyüzünde, uçsuz ummanlarda bile, benim adım Anlam Karmaşası, benim adım Bilinmez Adam'dır sadece... "S.M"-25.09.2013
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta