Bir dağın zirvesinden gökyüzüne bakarken; küçüldükçe küçülür, karıştıkça karışırsın mana iklimlerinde... Ve seyre dalarsın ayaklarının altından akıp giden yaşamları, düşündükçe düşünürsün içten içe; ne kadar küçüktü hayatları ve ne kadar basitti anlamları. Sonra hissedersin esen rüzgarı teninin derinliklerine, anlam buldukça karışır, karıştıkça anlam bulursun bir Araf hikayede. Yeryüzünde, gökyüzünde, uçsuz ummanlarda bile, benim adım Anlam Karmaşası, benim adım Bilinmez Adam'dır sadece... "S.M"-25.09.2013
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta