Bilinmeyen Kader Şiiri - Kasım Kobakçı

Geçmişe bakmaktan,
Yorulduğunda gözlerin,
Çok iş düşer hayal gücüne,
Davet edersek geleceğe.

Erken bıraktığım çocukluğumun,
Albüm sayfaları,
Yürüdüğüm sokakların,
Antikacı vitrinleri.

Kırılan camların,
Duyulan kırılma sesleri,
Ben değilim,
Gizli sokağın camcısı.

Ben değilim,
O ben değilim,
Bir annenin çocuğu,
Sensiz perişan.

Gökyüzünün koruyucusu,
Gölgesinde tubanın,
Kimsin sen,
İki parçalı bi münzevi misin?

Görünür oldum,
Hayallerini boşa harcayan kişi,
Bükülür üzüntü,
Ne yaparsak yapalım,
Bilinmeyen kaderin önünde.