Ekmek yoksunu idik biz dostum
Sevgi ile doyurduk bedeni
Aramadik minderin yoklugunu
Sevgilinin bagrini mekan eyledik kendimize
Sozcukleri savurduk bosluklara
Bir dokunusun dili ile konustuk biz dostum
Yokluklarda buyuduk dostum
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta