Yokuşu çıkarken gülermiş bilge.
İnerken bir üzüntü, gözyaşı alabildiğine,
Sormuşlar sebebi nedir diye bilgeye,
Bilge durmuş, sorana bakmış derince,
Anlatsam anlar mı acaba diyeceğimi,
Anlatmış bildiğince hayat felsefesini,
Demiş yokuşu çıkarken düşünürüm vardır inişi,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
