Aman Allah! Öyle güne çattık ki
Eğri yerde doğru olmak ne zormuş
Şekilsizlik moda olan zamanda
Şekil olmak, kaba dolmak ne zormuş
Bencilliğin çukurunda batarken
Çeksem de yıllarca türlü sefalet
Üstünde yürümek bile ibadet
Yalnızca topraktan değil ibaret
Topraktan ötesi öz Çanakkale.
Çanakkale benim; kemik, etimle
Nasıl anlatayım ki o mübarek beldeyi
Hangi sözcüğü seçmeliyim, hangi cümleyi?
Anlatmak için burayı kelimeler yetmez
Buraya bir gelenin ayağı geri gitmez.
Bırakıp bir kenara tüm zevkini şuhunu
Her Türk genci duymalı Çanakkale ruhunu.
Cumhuriyet halkın kendi kendini
Hür iradesiyle yönetmesidir.
Hürriyet seliyle yıkıp bendini
Millî duyguları diriltmesidir.
Çaresini bulup türlü illetin
Kudurmuş ağzından pislik saçıyor
Kudur ulan kudur, cumhuriyetsiz!
Bak hele nelerden bahis açıyor
Kudur ulan kudur, cumhuriyetsiz!
Yokladın meydanı boş buldun tabi
Yıkılmayan Adam’dı
Devdi Cüneyt Arkın
Yüreği kocamandı
Evdi Cüneyt Arkın
Aktörlerin ilkiydi
Çocukluktan çıkıp aklım ereli
Severim parayı bir de yemeyi.
Paranın gücünü gördüm göreli
Severim parayı bir de yemeyi.
Beleşten geleni, kumar olanı
Bulutlar bulandı, bir yağmur indi
Kalemsiz fırçasız çizildi dağlar.
Sanki kışlalarda tekmil verildi
Koştu sıra sıra dizildi dağlar.
Yayıldı yavşanla kekik kokusu
Yola çıktım sana doğru
Dağlar önümü kesti
Geliyordum sona doğru
Dağlar önümü kesti
Gurbeti bilmeden seçtim
Baş döndüren nedenlerden niçinden
Bozkurtlarım çalsa beni götürse
Boz bulanık bulutların içinden
Boz dağlara alsa beni götürse
Yaşam tatsız kaygı keder artalı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!