Bilen söylesin Şiiri - Selma Ozden

Anlamadım Bu İşi, Bilen Söylesin

Körpe ana kuzular şefkati bekler,
Her doğuran ana mı, sorarım size?
Bebekler evde açken, analar gezer,
Ne hayatlar geçiyor, ibrettir bize.
Anlamadım bu işi, bilen söylesin.

Doğurduğun evlat merhamet ister,
Sevgin ile büyüt sen, ilgini göster.
Analık etmezsen, babalar pes der,
Anlamadım bu işi, bilen söylesin.

Geceleri uyumaz, ağlar, duymazsın,
Gündüzleri yatarsın, yemek koymazsın.
Ocağın tütmez, büyükleri saymazsın,
Anlamadım bu işi, bilen söylesin.

Bilir misin çocuğun ne dertler çeker?
Tacizle, korkularla ahlaklar çöker.
Depresyonlu her günü, stresli geçer,
Anlamadım bu işi, bilen söylesin.

Vallahi hesap çetin, soracak Mevla’m,
Sorumluluktan kaçmış, geziyor Leyla’m.
Şikâyetçi olacak, kopar vaveylam,
Anlamadım bu işi, bilen söylesin.