Bir kaç harfin bendeki kıymetini kimse anlamadı oysa. Yazdığım onca şiirin, onlarca mısranın, yüzlerce kelimenin arasında bir yerlerde, eksikte olsa adını saklamıştım kimse görmedi. Zaten saklı olandı kıymete değer. Zaten değerli olanlar hep saklı kalmalıydı. Sır saklanınca sır olmalıydı. Onca derdin ve kederin içerisinde şükür edeceğin bir şey olmalıydı. Belki geçmişte, belki bugünde ve belkide gelecek zamanda bir yerlerde. " kavuşmak" sadece sözlükteki anlamıyla kalmamalıydı. Tekil şahıs olarak kalmamalıydık. Birileri anlam katmalıydı ve yazılmamalıydık bir yazının farklı cümlelerinde. Nerden bilirdim anlam kattığımız tek şeyin hasret olacağını...
Ala gözlü nazlı dilber
Sen d(e) olasın benim gibi
Zülfün dökük boynun bükük
Sen d(e) olasın benim gibi
Bahçende güller bitmesin
Devamını Oku
Sen d(e) olasın benim gibi
Zülfün dökük boynun bükük
Sen d(e) olasın benim gibi
Bahçende güller bitmesin



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta