Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Zevkli bir paylaşımdı.
Teşekkürlerimle.
Bir devran sürüyorda ağlıyarak mı gülerek mi bilinmez....güzel bir şiirdi doğru bir düşünce bilinmez yaşayan nasıl yaşar ......
Güzel bir şiirdi yine üstadım. Kaleminize sağlık. Saygıyla
içten gelen cümleler ne güzel anlatmış bilinmeyeni ama merak edileni...elinize yüreğinize sağlık.
YÜREĞİNİZE SAĞLIK BU GÜZEL ŞİİRİNİZİ
BEĞENİYLE OKUDUM KUTLARIM SİZİ
GÖNLÜNÜZ ŞEN İLHAMINIZ BOL OLSUN
SAYGI VE SEVGİLERİMLE
BAŞARILI VE GÜZEL ÇALIŞMANIZI KUTLUYORUM.YÜREĞİNİZE SAĞLIK..
Kimse ağlamasın. Benden uzakta olanın da gülmesini isterim şahsen. Yine güzel bir hece. Kutlarım.
Kaleminize, yüreğinize sağlık sayın Erol Duran, bu çok başarılı hece şiiriniz için...
Kutluyorum....
Ağlıyor mu, gülüyor mu sorusunun cevabı daima 'gülüyor'dur ne yazık ki...
acını şiiri hep yüreği burkar... içimizdeki duyguları dile getirmişsiniz sayın şairim teşekkürler
Dört dörtlük muhteşem bir şiir olmuş.
İlk yorum ve tam puanı Tekirdağ'dan geliyor.
Sevgi ve saygılarımla.
Dr. İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.
Bu şiir ile ilgili 40 tane yorum bulunmakta