Yok işte...
Çaldırdım güllerin renklerini
Küstürdüm bahara kelebekleri
Sen ne kadar istersen iste...
Yok işte...
Dağlar delinmez oldu,
Uçurumun kenarında tutunduğum daldın
Hiç ummadığım bir anda kırıldın
Bir sandaldın ortasında denizin
Sana ençok ihtiyacım olduğu anda devrildin
Öylesine zamansız
Ölesiye AMANSIZdı gidişin
Ne kanun halden anlar
Nede binlere mekan olmus su dort duvar
Bir sen anlardin beni
Birde ozgurlugun simgesi ruzgar
Sen kefenim olsan...
Sarılıp sana ömür boyu ölsem...
........................................................
Yıldızlar ne kadar büyülü olursa olsun
Hiçbirinde yok gözlerindeki efsun
Söyle...
Uğruna dağlar delinen sevda
Hani Ferhat'ın nerde...
Karalar bağlamış leyla
Mecnun aç susuz çölde
Söyle bana....
Ben dünlerde sevdim seni..
Oysa sen yarınlardaymışsın
Yarını beklıyorum şimdi
Ama sen yarın yine yarınlarda olacaksın..
Geçmişin prangalarına vurduğumuz yüreklerimiz asla gelecek düşleri kuramayacak…
Karanlığına gömüldüğümüz kışlardan sıyrılıp,
Bir baharın çiçekleri olamayacağız
Biliyorum…
Ama sol yanım sen kokuyor sevgili
Bahar değil… kendi baharlarını yaratan kardelenler misali
Biz dünün çocuklarıydık...
Dün doğduk,
Gün doğmadan, acılara boğulduk
Düşlerimizi çaldılar
Düşünmeye fırsat vermeden,
Unutmuşsundur beni
Ben yedim cennetten kovulmana sebep elmayı
Dünyaya ilk düşen benim
Peşimden sürükledim Havva’yı
Dünyanın öbür ucunda onu arayan benim
Gözlerimi çoraplarımla beraber balkona astım
Yüreğimi hiç okumadığım bir kitabın arasına sıkıştırdım
Onlar zamanla kurur
Ben seni bir şekilde unuturum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!