Kadın Doğurganlığının Kutsallığında
Nice Çocukları Hayata Sunduğu,
Geçmişine Tanıklık Etmiş Yuvam Dediği,Evim Dediği,
Kadın İsyanının Sessiz Haykırışlarında Sus Pus Olmuş Duvarlar,
Viranedir Artık.
Sokaklar
Güneşin doğuşunu aradım
Alçalan kirli gölgeler arasında
Bulamayınca düşlerimi kaybettim
Dikenli teller arasında
Sonra bir serçe
Yuvasına yem taşıyordu
Canından Bir Parçasını Yitirilişine Tanıklık Etmiş
Ana Gibi Ağlıyordu Bugün Bulutlar.
Sonra Çığlık Ölüp Gürlediler,
Lice Gibi,Kobanê Gibi.
Bulutların Öfkesi Büyüdü,
Kefen Ölüp Sardı Kan Doymuş,
Herbirey Yaşanmışlıkları ile Teslim Olmuştur Hayata.
Özgürlüğü İse Yaşayamadıklarında Bulur.Mahkumiyet, Nefes Aldıkça da Sürer.Yaşanmışlıklarımı,Yaşanmamışlıklarımla Kutsamak İstiyorum...Mabedsiz Toprak Olup Bir Fidanda Can ve Kuşun Kanadında Özgürleşmek İstiyorum.Bir Yanım İsyanda ve Diğer Bir Yanım İsyandaki Yanımı Susturmakta.İki Yanımıda Dinlemeyip Ölmek İstiyorum, İçimdeki İsyanı Savurarak Yeryüzüne.Öfkem Dağlarda Haykırsın.Sokaklar Çocuk Gülüşleri İle Dolsun,Gökmavi Güvercinlerle.İnsanlık Yeniden Doğsun Rengarenk ve Sevgi ile, Hoşgörü ile.Ve Ben Her Yürekteki Öfkeyi,Kini,Nefreti Kendim İle Gömeyim.Öleyim Ben Bir Daha Doğmamacasına...
01.12.2015
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!