Seni çok seviyorum
Hayallerimden bile
Gücüm gençliğimden bile
Seni çok seviyorum
Seni çok seviyorum
Soğuk bir kış akşamı
Yürüyorum buz tutmuş sokaklarda
Kar yağıyor üstüme nedensiz
İçim ürperiyor sensiz ve kimsesiz
Ellerim üşüyor bilemezsin
Şu buz tutmuş yüreğimi
Aşığım sana
Kökün fidana olduğu gibi
Birbirlerini göremezler ama
Güçlü bir bağ ile bağlanmışlardır
Yürekten
Verin yüreğime
Bir kağıt bir kalem
Çizsin sevdiğimi
Anlatsın kainata
Saflığını gönül güzelliğini
Verin yüreğime
Aşık oldum sanırım
Bilemiyorum nedensiz bir sevinç var içimde
Belli belirsiz gülüşlerim var yüreğimde
Hani tutmakla tutamamak arasındaki fark var ya
O denli heyecan var gönlümde
Zamansız geldin
Zamansız gedin be ölüm
Daha hayata bağlanamadan
Hayata ısınamadan beni gördün ölüm
Daha sevdiğim kişilere bir kez olsun
Seni seviyorum diyemedim
Geceleri kanter içinde kakıyorum
Sanırım aşık oluyorum
Aç kalıyorum, susuz kalıyorum
Hayin karanlıkta bir kıvılcım oluyorum
Yarım ayda dolunay oluyorum
Azraillim gelmiş
İçim kıpır kıpır
Güneş bir başka
Doğuyor sanki
Ve bildiğim gün
Gün değil sanki
O eski durgun, sakin ve sıkıcı
Bir hayatı sevdim bu denli
Bir de seni yolunda kurban olunası yar
Ben hayatı böyle bu denli sevmezdim sen sevdirdin
Ben ömrümü bu kadar sevmezdim
Sen sevdirdin yolunda ölümlere gidip gelinesi yar
Ben bu kadar gülü sevmezdim
Bin yıllık ömrüm kalmış
Neye yarar
Bir satırı
Seninle dolu dolu
Geçirmedikten sonra
Bin yıllık gecem kalmış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!