eğer bir gün susarsa kuşlar
sessiz çığlıklar yırtarsa kulaklarını
Bil ki toprağı öpmüşüm alnından
Terketmişim gök kuşağının dayanılmazlığını
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
'Kol, aynı yerden kırılmaz' der bir özdeyiş... Doğrudur... Çünkü öyle teksif eder, güçlendirir ki vücut kırılan yeri, sağlam olanlardan daha sağlam olur...
Galiba 'en zayıf' yerimiz, 'sol yanımız...' Kaç kez kırılıyoruz, aynı yerimizden... Hem de 'vurula vurula..'
Güzeldi... Kutlarım, Gülçin hanım..
Şiirin güzelliğindeki kalemin ustalığını kutluyorum
tüm yüreğimle ve tam puanımla.
Bilmem ki aynı yerden ikinci kurşun yarası bilmem nasıl iflah olur?... Kısacık, hüzünlü, bir o kadar da güzel. Kutlarım Gülçin hanım. Sevgimle...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta