Bil Ki Hala Bekliyorum Şiiri - Harun Ertaş

Bir yel esip seni hatırlatıyor
Bilirsin Mart esintisinde tanıştık
O soğuk rüzgar bile içimi ısıtıyor
Yokluğun ise kutup soğuğu

Kıvrım saçların kiraz ağaçlarıydı
Önce çiçek açmıştı saçlarında
Onca şey hezeyan ve sanrı mıydı?
Yoksa fazla mı kaptırdım kendimi

Mayıs bekleyip geldi...
9'unda benim evrenim oluştu derdim
Benim içimde hala ilk günkü gibi bir aşık var
İmkansızlıklar bana tezat, ben beklerim

Haziran'da soldurdun tüm çiçeklerimi
Herkesi sıcak tutan Yaz
Bir bedenim bu aylarda üşüyordu
Yine de ses etmedim, bekledim

Sorsalar yine "bu seni bekleyişlerim"
Doldurmam, doldurmam yerini
Bedenin hala rüyalarımı kaplarken
Hiç düşünmeden eritemem seni