Dostluk, güzellik, aşk, sevda ve sevgi kavramlarının sözlük anlamlarını değiştirmek mümkün olsaydı hiç tereddütsüz ben senin isminle değiştirmek isterdim... Gülücüklerin takılıyor hayat okyanusundan bıraktığın ağlara... Kucaklar dolusu... Uzaklıkları yakın edersin ayrılığa inat!
Gözlerin gece, saçların rüzgâr; hesabı yapılmaz mesafelerle ayların... Kış ortasında getirirsin gülüşünle baharı... Aylar, saatteki yelkovan, seninle yakalar uzayan sabahları...
Hüzünleri kurutursun sayfalar arasında, kaçıncı sayfada olduklarını asla bilmez kimse... Her şey benim hoşlandığım gibi olsun gerisi beni ilgilendirmez diyenlerden değilsin sen...
Sana bir kalp gönderiyorum. Önce o kalbi aç. İşte o zaman anlayacaksın neden kelebeklerin hayran olduğunu ve neden kar tanelerinin kutsal olduğunu. Minik bir bahçe var en derinlerinde. İçine girildiğinde koca bir dünya barındırdığını gördün mü bu minik bahçenin. Şaşırtırcasına. Bahçenin içinde onlarca gül. Kelebekler bile hayran kalır, özgürlüğünün önemini o zaman anlarcasına.
Arılar bir çiçeğin diğerine olan sevgisini anlatmasını kıskanırcasına minik bir bahçe. Herkes ortak olmak isteyecek yüce ağacın dalındaki yaprakların yeşiline. Gökyüzüne bakıldığında bu minik bahçeden sevginin saflığını, doğallığını bir başka bulur insan. Kuşlar, çiçekler, kelebekler senin elinin değdiği bu şirin bahçede.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta