05.12.1979 / İstanbul
Sevgisizlik çöktü İçime,
Sevgiye açım hâlâ.
Gelsen, bir anda toparlanırım.
Gelmesen, içimdeki sessizliği bile üşütürsün.
Dünya senin etrafında dönüyor sanki.
Ben ayım,
Sen güneş,
Ama ışığını bana hiç düşürmeyeninden.
Biraz nefesim eksildi,
Biraz içim çöktü,
Biraz hayat sarardı,
Sen yine duymadın.
Bir şiiri bile çok gördün bana!
Başka yüzlere dökülürken dizelerin,
Ben
senin aklına gelmeyen bir cümle gibi
arada kayboldum.
Kayıt Tarihi : 19.11.2025 20:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sevgiliye sitem




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!