Söke söke alıyorlar elimden
Uçurtmamın çiçekten ipini
Burada
Sevinçli bir kız çocuğunun bile
Saçını çekiyor hayat
Uyanıp her sabah binbir hevesle
Bayramlığını giymiş çocuk gibi
Selâm durur yaşamın kıyısına
Işıldayan gözleriyle umut
Elbet bir kuşluk vakti
Açılır rüzgârlara yine pencerem
Mırıldanırım yeni bir makamda
Evvel zaman şarkılarımı
Belki unutulmuştur bir resim
Yitirdiğimde buldum aradığımı
Nicedir, o olduğunu bilmeden
Seslenemedim de ardından
Uzayıp giden kararlı boşluğa
Bakakalırken şaşkınlığıyla farkına varmanın
Çıktığın her yol, seni kendine benzetir
Ve sen, yol olursun içine
Yol sen olur, sen yürüdükçe
O seni büyür durur kendi içine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!