Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Zamansız mevsimlerin kuraklığını yaşıyorlar çorak bedenlerinde,
Bir yanları çeyrek ekmek arası çöp torbası,
bir yanları masum ceylani kelebek ömrü,
bir yanları hep anarşist kokulu.
Ve bir yanları; isimsiz, adressiz mezarlarda saklı...
Şair...Şiir...Yürekli...Feridun; Yaşamın ta kendisi...
SONUNU,
AHMED ARİFE GÖNDERME İLE BAĞLAMAN ŞİİRE YAKIŞMIŞ...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta