Bezm-i Elest Şiiri - Nur Ünlü

Önce kelam vardı.
Evvela soruldu ,"Elestü bi rabbiküm?"
Sonra gönderildi gurbete ,
Ney oldu inledi , kamış oldu dinledi.
Ruh oldu beden giydi, beden oldu ruh giydi.
Kelam- ı kebir geldi nihayet,
Onda yok idi okumak.
İkrar ile alındı cevap .
Erdi kelam murada .
Yol oldu insana,  yol oldu yetmiş bin aleme.
Kelamdı eriten sonra tekrar dirilten.
Kelamdı bildiren , sevdiren , kıldıran ve olduran.
Kelamdı taama muhtarlığı ortadan kaldıran.
Kelamdı kibarlaştıran ,
Kelamdı Osnabrück ulaştıran.
Bir kelamdı İbrahim'e o keskiyi veren,
Sonra ona koçu ihsan eden.
Kelamdı kelamı sevdiren.
Kelamdı kemale erdiren.
Durup durup titreten,
Mevcudiyeti yerle yeksan edip ,
Olmazları olduran,
Bir tek kelam idi.
Anlayabildik mi ?
Ne idi?
Kelam kelam müptela
Sahibine sevda idi.

Esranu Ünlü Kaya