Bezdirme Beni Şiiri - Ozan Yayla

Ezanlar yüzü-gözü hürmetine,
Ey büyük Allah'ım, çezdirme beni..
Düşürme bir kıtmet bilmez çetine,
Kalbimi verip de, ezdirme beni...

Bir sevda eline düşürme gelde,
Uğruna ölürüm, yeterki öl de,
Bir deli, divane eyleyip çölde,
Kurbanın olayım gezdirme beni...

Yarabbim, n'olursun çektirme tasa,
Gülüp eğlenelim, ömrümüz kısa,
Gönül verdirme bir geline, kıza,
Şu tatlı canımdan bezdirme beni...

Merhamet, kulunun şen izlerine,
Solgunluk getirme benizlerine,
Düşürüp de derdin denizlerine,
Binbir dert içinde yüzdürme beni...

Gönlümü verdiğim eğleşir, yerip,
Sürdürür bağrımı taşlara serip,
Bir kıymet bilmeze gönlümü verip,
Her gecem gündüzüm üzdürme beni...

Bu Ozan kulunu sen melendirme,
N'olur kapı kapı aşk dilendirme,
İsyankâr eyleme, gel bilendirme,
Deliksiz elekte süzdürme beni...

Ozan YAYLA