Bez Ciltli Bir Kitapta Şiiri - Coşkun Yerli

Bez ciltli bir kitapta kederli bir düş vardı
Solgundu düş, yorulmuş, eskimiş, eprimişti
Esmerdi, inceydi, tartımlı tümceleri

Hiçbir ileti yoktu, sözcüklerdendi evren
Her sözcük dilediği anlamı edinirdi
Gül kul olabilirdi, ses sus, sazlar susardı

Ay turuncu doğardı düş kentin üzerine
Işıklar yol boyunda ay olmayı isterdi
Gürüldeyen taşıtlar usul olalım derdi

Gelir kara bulutlar, ışıkları budardı
Çıkar yükseklere ay, aklaşır, paklaşırdı
Bir uçak yaklaşırdı, kanatları iki renk

Sözcükler yanaşırdı, bumlu kamyon arkada
Seyrederdi çocuklar baştan sona merakla
Acıların kalıba dökülmesini parkta

Yoksavar şairlerin varsıl şiirleri hey
Çiçek, sofra, oyuncak, donanma fişekleri
Düştü bu düş! Düğünde sepet havası çaldı

Değil mi ki yok saymak düşsüzlüğün umarı
Değil mi ki yaşamak düşlemek ve istemek
Bez ciltli kitaplarda düşler yinelenecek